Канец ліпеня 1989 года, Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка. Пяцёра семнаццацігадовых рабят, якія нядаўна скончылі школу, ідуць у паход – Андрэй, Ігар, Саша, Наташа і яе стрыечная сястра Оля, якая прыехала ў госці з Ленінграда.

Для герояў фільма гэты паход – перш за ўсё магчымасць адпачыць пасля выпускных экзаменаў у школе і паступлення ў ВНУ, добра правесці час без бацькоўскага кантролю. Яны разважаюць пра будучыню, дзеляцца сваімі надзеямі і чаканнямі ад жыцця за парогам школы. Але паход становіцца яшчэ і тэстам адносін паміж героямі (усе, акрамя Олі, ведаюць адзін аднаго шмат гадоў), свайго роду іспытам на сталасць напярэдадні дарослага жыцця і, у нейкай ступені, сімвалічным канцом дзяцінства.